Zuhaitz hosto artifizialek , oro har, fotosintesi naturala simulatzeko gai den artefaktu klase bati egiten diote erreferentzia, hosto errealen forma, kolore eta funtzioaren antzekoa. Hosto artifizial hauek, oro har, eguzki-panelez, katalizatzailez eta urez osatuta daude, eta energia sortu eta oxigenoa askatu dezakete eguzki-energia eta karbono dioxidoa xurgatuz. Normalean ingurumena babesteko eta energia aurrezteko alorretan erabiltzen dira, hala nola, fatxadaren dekorazioan, hiri-berdegintzan, etab.
landare artifizialaren zuhaitza hostoak fabrikatzailearen eta produktuaren arabera egiteko metodoak aldatu egiten dira, baina prozesu orokorrak urrats hauek ditu:
Eraiki oinarria: aukeratu material egokia, hala nola plastikoa, papera edo ehuna, eta moztu neurrira eta formara.
Gehitu kolorea: erabili koloratzaileak edo spray-pintura bezalako tresnak hostoei kolorea emateko, benetako hostoen itxura izan dezaten. Prozesu hau eskuz edo makina automatizatuak erabiliz egin daiteke.
Ehundura gehitzea: errealismo gehiago lortzeko, hostoen gainazalean ehundura edo ereduak gehi daitezke. Hau inprimaketa edo grabatua bezalako metodoen bidez egin daiteke.
Eguzki-plakak instalatu: hosto artifizial batzuek eguzki-panelak behar dituzte eguzki-energia xurgatzeko eta elektrizitate bihurtzeko. Panel hauek barnekoak edo kanpokoak izan daitezke, hosto edo enbor gainean muntatuta.
Katalizatzaileak instalatzea: fotosintesia simulatzeko, hosto artifizial batzuk katalizatzaileez ihinztatu behar dira, hala nola dietil titanatoa, karbono dioxidoa xurgatzen laguntzeko eta hidrogenoa eta oxigenoa uretatik bereizteko.
Proba eta doikuntza: azkenik, fabrikatzaileak hosto artifiziala probatu behar du behar bezala funtzionatuko duela eta nahi diren emaitzak emango dituela ziurtatzeko. Behar izanez gero, egokitzapen eta hobekuntza gehiago egin daitezke.
Amaitzeko, zuhaitz artifizialak hostoak egiteko, normalean, urrats eta teknika ugari behar dira hosto errealak simulatzeko eta fotosintesiaren antzeko funtzioak lortzeko.
